A fictional story Love & Madness

In A fictional story Love & Madness, very finely explained that why love is blind & madness is always with him.

Ages ago, when mankind did not even originate on this earth, God created different feelings for human beings.
One day all emotions became bored and they decided to play the game of hide & seek. Madness decides to put herself at stake. All the other emotions are glad for they are going to hide.
Madness by taking the support of the tree closed his eyes and began to count. Except for love, all other emotions hid in different places. Love was so innocent that he could not decide where to hide. Because even today we all know how difficult it is to hide love.
When the madness was making its last count, as no place found, Love jumped among bushes of roses and hid there. The madness ended counting and opened his eyes and shouted, “I am coming, I am coming.” The first glimpse of madness fell on laziness as laziness was sitting where he was, because of his laziness. Madness finds out all the emotions one by one. Only madness failed to find love.
When he did not find love, he became irritated. Due to dislike of love, Jealousy said in the ear of madness that love is hiding among the rose plants. The madness ran to the rose bushes and plunged there and then his big scream was heard. Due to pricking the thorns of the rose plant in the eyes of love, he became blind.
Hearing the noise, God reached there and get the reality after seeing everything. He angrily threatened the madness saying “This has all happened because of you, so you have to live with blind love forever”. Since than Love has become blind and even madness is always with it.

Note: A fictional story from Vikas Nayak’s Kathaacorner.

Hindi:

युगों पहले, जब मानव जाति भी इस धरती पर उत्पन्न नहीं हुई थी, भगवान ने मनुष्यों के लिए विभिन्न भावनाओं का निर्माण किया।

एक दिन भावनाएं ऊब गईं और उन्होंने लुपाछुपी का खेल खेलने का फैसला किया। पागलपन ने खुद दांव देने का फैसला किया। अन्य सभी भावनाएं खुश हैं क्योंकि वे छिपने जा रहे हैं।

पेड़ का सहारा लेकर पागलपन ने अपनी आँखें बंद कर लीं और गिनना शुरू किया। प्रेम को छोड़कर अन्य सभी भावनाएं विभिन्न स्थानों पर छिप गई। प्रेम इतना भोला था कि वह तय नहीं कर सकता था कि कहां छिपना है। क्योंकि आज भी हम सभी जानते हैं कि प्यार को छिपाना कितना मुश्किल है।

जब पागलपन अपनी आखिरी गिनती कर रहा था, तो कोई जगह न मीलने पर, प्रेम गुलाब की झाड़ियों के बीच कूद गया और वहां छिप गया। पागलपन ने गीनना समाप्त किया और आँखे खोलकर चिल्लाया कि आ रहा हुं मैं आ रहा हूं। पागलपन की पहली झलक आलस पर पड़ी क्योंकि आलस वहीं बैठा था जहां वह अपने आलस्य कि वजह के कारण था। पागलपन एक-एक करके सभी भावनाओं का पता लगाता है। केवल पागलपन प्यार को पाने में विफल रहा। जब उसे प्यार नहीं मिला तो वह चिढ़ गया।

प्यार को नापसंद करने के कारण, ईर्ष्या ने पागलपन के कान में कहा कि प्यार गुलाब के पौधों के बीच छिपा हुआ है। वह पागलपन गुलाब की झाड़ियों के पास भागकर गया और वहाँ जाकर उसमें कूद गया और फिर उसकी बड़ी चीख सुनी गई। प्यार की आँखो में गुलाब के पौधे के कांटे चुभ जाने से वह अंधा हो गया ।

शोर सुनकर भगवान वहां पहुंचे और सब कुछ देखकर हकीकत जानी। उन्होंने गुस्से में पागलपन को धमकाते हुए कहा “यह सब आपकी वजह से हुआ है, इसलिए आपको हमेशा के लिए अंधे प्यार के साथ रहना होगा” । तब से प्यार अंधा हो गया है और यहां तक ​​कि पागलपन हमेशा इसके साथ है।

टिप्पणी: विकास नायक की कथाकोरनर से एक काल्पनिक कहानी।

Gujarati:

યુગો પહેલા, જ્યારે આ પૃથ્વી પર માનવજાત ની ઉત્પત્તિ પણ થઈ નહોતી, તે વખતે ભગવાને મનુષ્યો માટે જુદી જુદી લાગણીઓની રચના કરી.

એક દિવસ લાગણીઓને આવ્યો કંટાળો અને તેમણે સંતાકૂકડી રમત રમવાનું નક્કી કર્યું. ગાંડપણે પોતે દાવ આપવાનું નક્કી કર્યું. બીજી બધી લાગણીઓને ખુશી થઈ કે આપણે છુપાવાનું.

ગાંડપણે ઝાડ પર ટેકો લઈ, પોતાની આંખો ને ઢાંકી દઈ ગણતરી ચાલુ કરી. બીજી બધી લાગણીઓ અલગ અલગ જગ્યાએ સંતાઇ ગઈ સિવાય કે પ્રેમ. પ્રેમ એટલો ભોળો ને નાદાન હતો કે તે નક્કી ન કરી શક્યો કે ક્યાં સંતાવું. કારણ કે આજે પણ આપડે બધાં જણીએ છીએ પ્રેમ ને સંતાડવો કેટલો અઘરો છે.

ગાંડપણ છેલ્લી ગણતરી કરી રહ્યું હતું ત્યારે કોઈ જગ્યા ન મળતાં પ્રેમ ગુલાબના છોડ વચ્ચે કૂદી પડ્યો અને ત્યાં છુપાઈ ગયો. ગાંડપણે ગણતરી પૂરી કરી અને ઑંખો ખોલી બૂમ પાડી આવું છું હું આવું છું. ગાંડપણ ની પહેલી નજર આળસ પર પડી કારણ આળસ પોતાના આળસુપણા ને લીધે જ્યાં હતું ત્યાંજ બેસી રહ્યું હતું.  એક પછી એક ગાંદપણે બધી લાગણીઓને શોધી કાઢી. ફક્ત પ્રેમ ને શોધી કાઢવા ગાંડપણ નિષ્ફળ રહ્યું. પ્રેમ ની ભાળ ન મળતાં તે રઘવાયું બની ગયું.

પ્રેમ પ્રત્યેની અદેખાઈને કારણે ઈર્ષા એ ગાંડપણ ના કાનમાં ચુગલી કરતાં કહ્યું કે પ્રેમ ગુલાબોના છોડની વચ્ચે છે. ગાંડપણ દોડી ને ગુલાબોના છોડ તરફ ઘસી જઈ ત્યાં ભુસકો જ માર્યો અને ત્યારેજ તેની મોટી ચીસ સંભળાઈ.પ્રેમ ની ઑંખ માં ગુલાબના છોડના કાંટા ભોંકાઈ જતાં તે આંધળો બની ગયો.

ઘોંધાટ સાંભળી ભગવાન ત્યાં દોડી આવ્યા અને તેમણે બધું જોઈ હકીકત જાણી. તેમણે ક્રોધે ભરાઈને ગાંડપણ ને ધમકાવતાં કહ્યું “આ બધું તારા કારણે થયું છે આથી આંધળા એવા પ્રેમની સાથે જ તારે પણ હંમેશા રહેવું પડશે.” ત્યારથી પ્રેમ આંધળો બન્યો અને ગાંડપણ પણ હંમેશા તેની સાથે જ હોય છે.

નોંધ: વિકાસ નાયક ના કથાકોર્નર ની એક કાલ્પનિક કથા.